Een zin moet nooit met ‘ik’ beginnen. Het is een basisregel in de communicatie. Regels zijn alleen niet altijd juist. Deze website gaat namelijk over mij. Dat je hier bent, betekent vast dat je daar meer over wilt weten. Ik begin dus met mezelf. Dan mag jij daarna bepalen of ik jou ook mag leren kennen.
Als iemand vraagt wat ik doe, dan vind ik dat altijd verdomd lastig om uit te leggen. Dat voelt een beetje stom. Want hoe kan ik mezelf nou communicatieadviseur noemen en vervolgens bijna niet in woorden kunnen omschrijven wat dat inhoudt? Communicatieadviseur voldoet vaak niet helemaal aan de verwachtingen. Voor mij staat communicatie aan de basis van goed beleid, gaat het over datgene tussen de regels door, opmerken wat anderen nog niet hadden gezien, het effect begrijpen in een groter geheel. Dus hoewel communicatie vaak gelinkt wordt aan woorden, is het zoveel meer. En daar gaat mijn hart sneller van kloppen.
Het liefst werk ik mee aan beweging als gevolg van een sociaal of ruimtelijk vraagstuk. Verandering is ingewikkeld en soms ongewenst. Toch brengt het ook altijd kansen en dromen met zich mee. Door daar aandacht aan te geven, zonder de pijn van verandering uit het oog te verliezen, zijn doorbraken mogelijk.
Participatie is daarin meer dan een mooie term of een afvink-box. Dat is het maatwerk waardoor het lukt om kwaliteit toe te voegen aan de leefomgeving en beleving van mensen.
